کد مطلب:5323 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:215
عفو یا قلع و قمع
كلیسای مسیح به جز در دوران تلاش های عظیم اروپا در آغاز قرن نوزدهم هرگز در تشویق و ترغیب به جنگ یا تقدیس آن به نام مذهب و «شكوه مسیح» برای قلع و قمع بدعت گزاران و كافران، تردید و درنگ به خود راه نداد.
اما پیامبرصلی الله علیه وآله در زمان بزرگ ترین پیروزی خود در هنگام ورود به مكه و درهم شكستن بت ها، اعلان عفو عمومی فرمود و فرمان داد تا به ضعیفان و بیچارگان پناه دهند و بردگان فراری را آزاد سازند.
محمّدصلی الله علیه وآله تنها به نوید دادن اكتفا نكرد، بلكه این امر را به صورت یك قانون درآورد و به همه ملل مغلوب، آزادی عبادت بخشید و پرداخت یك جزیه رسمی، تنها عوضی بود كه در قبال انجام و بهره وری از آیین خود، از آنان خواسته شد.
پیامبرصلی الله علیه وآله همان شخصیّتی است كه از مشاجره بر سر عقاید گریزان بود و مكرّر اظهار فرمود:
«وَلا تُجَادِلُوا أَهْلَ الْكِتَابِ إِلاَّ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ إِلا الَّذِینَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ» [1] ؛ با اهل كتاب جرّ و بحث و مشاجره نكنید، مگر این كه خیلی با متانت و با نحو احسن، مگر كسانی كه ظلم كرده اند.
اما پیامبرصلی الله علیه وآله در زمان بزرگ ترین پیروزی خود در هنگام ورود به مكه و درهم شكستن بت ها، اعلان عفو عمومی فرمود و فرمان داد تا به ضعیفان و بیچارگان پناه دهند و بردگان فراری را آزاد سازند.
محمّدصلی الله علیه وآله تنها به نوید دادن اكتفا نكرد، بلكه این امر را به صورت یك قانون درآورد و به همه ملل مغلوب، آزادی عبادت بخشید و پرداخت یك جزیه رسمی، تنها عوضی بود كه در قبال انجام و بهره وری از آیین خود، از آنان خواسته شد.
پیامبرصلی الله علیه وآله همان شخصیّتی است كه از مشاجره بر سر عقاید گریزان بود و مكرّر اظهار فرمود:
«وَلا تُجَادِلُوا أَهْلَ الْكِتَابِ إِلاَّ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ إِلا الَّذِینَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ» [1] ؛ با اهل كتاب جرّ و بحث و مشاجره نكنید، مگر این كه خیلی با متانت و با نحو احسن، مگر كسانی كه ظلم كرده اند.
[1] عنكبوت (29) آيه 46.